جمهوری اسلامی ایران به طور سالانه حدود ۱۰ میلیارد دلار کالا‌های اساسی کشاورزی وارد می‌کند و لذا ضروری است اولویت واردات خود را تامین این محصولات از کشور‌های همسایه از جمله روسیه قرار دهد.

همچنین در سال جاری توجه ویژه‌ای به گسترش همکاری‌های حوزه کشاورزی با فدراسیون روسیه شده و طی آن سفر هیئتی از وزارت جهادکشاورزی به مسکو انجام شده است؛ لذا لزوم هرچه بیشتر شناخت حوزه کشاورزی در این کشور لازم و ضروری می‌گردد.
به نظر می‌رسد کشور روسیه با داشتن بزرگترین وسعت سرزمینی در جهان از جمله زمین‌های کشاورزی فرصت‌های بی پایانی برای توسعه موفقیت آمیز کشاورزی در دست دارد. با این حال، موقعیت جغرافیایی نامساعد، شرایط آب و هوایی و سایر ویژگی‌های محیط طبیعی این فرصت‌ها را به میزان قابل توجهی محدود کرده است. کشاورزی در روسیه مجموعه‌ای از صنایع به هم پیوسته بوده که عمدتا در تولید مواد اولیه در فرآوری مواد غذایی به کار گرفته می‌شود. برخی از شاخه‌های کشاورزی مانند صنایع سبزیکاری، باغبانی و دامداری نیز محصولاتی تولید کرده که نیاز به فرآوری نداشته و به صورت آماده عرضه می‌شوند. همچنین این محصولات کشاورزی، مورد تقاضای تعدادی از صنایع دیگر هستند که به طور مستقیم یا غیر مستقیم با محصولات کشاورزی مرتبط می‌باشند. به عنوان مثال، محصولات کشاورزی روسیه به طور فعال در صنایع داروسازی، نساجی و کفش استفاده می‌شود و حتی چندین نوع از مواد اولیه کشاورزی به عنوان پایه‌ای برای تولید سوخت‌های زیستی عمل می‌کنند. از نظر ساختار، کشاورزی در روسیه بخشی از یک انجمن بزرگتر به نام مجتمع کشت و صنعت می‌باشد که در زمینه‌های زیر فعالیت می‌کند:

• صنایع غذایی و فرآوری؛
  صنایع تأمین کننده کشاورزی و ابزار تولید (به عنوان مثال مهندسی کشاورزی، صنایع کود و شیمی کشاورزی)؛
  صنایع زیرساختی برای خدمات بخش‌های فوق الذکر مجتمع کشت و صنعت (خدمات لجستیک، خدمات مالی، آموزش پرسنل واجد شرایط و غیره).
  در سال‌های اخیر، مقررات دولتی این مجتمع منجر به افزایش مداوم حجم تولید اکثر محصولات کشاورزی، محصولات صنایع غذایی و صنایع فرآوری در روسیه شده است. همچنین لازم به ذکر است که کشاورزی در روسیه به چندین بخش تقسیم می‌شود:
  صنایع زراعی شامل: صنایع غلات (گندم، جو، ذرت، چاودار، جو دوسر، برنج، تریتیکاله، ارزن)، حبوبات (لوبیا سبز، عدس، نخود، لوبیا)، دانه‌های روغنی (آفتابگردان، سویا، کلزا، کامیلین و غیره)، سیب زمینی و سبزیجات (پیاز، هویج، کلم، چغندر، فلفل، گوجه فرنگی، خیار، کدو سبز، بادمجان، تربچه، شلغم و سایر سبزیجات)، میوه ها، علوفه ها، محصولات صنعتی (مانند پنبه و کنف) و گیاهان دارویی.
  صنایع دامداری: گروه‌های پرورش خوک، پرورش طیور و تخم مرغ و گوشت، دامداری لبنی و گوشت گاو، پرورش بز و گوسفند، پرورش خرگوش، پرورش اسب، پرورش گوزن شمالی و زنبورداری.