طبق برخی گزارش‌ها، جمعیت سالمندی در کشور تا ۳۰ سال آینده سه برابرمی‌شود اما برنامه‌ریزی برای حمایت از این قشر همچنان آهسته و کند است و اظهارات تریبونی هنوز منجر به برنامه‌های حمایتی مستمر اجرایی و پرشتاب نشده است.

به گزارش صدای بانک، سالمندی فقط دوره‌ای از زندگی نیست که نیازمند توجه سایر اقشار جامعه باشد، بلکه سالمندی دوره استفاده از تجربه و حرکت رو به جلو با تکرارنکردن اشتباه‌های گذشته است. اگر نگاه جامعه به سالمندی فقط این باشد که سالمندان نیازمند توجه بیشتر هستند و در واقع نوعی سربار بودن از جامعه سالمندی به جوان‌ترها القا شود، مسیر به غلط پیموده خواهد شد.
هرچقدر به موضوع سالمندی از ابعاد گوناگون پرداخته شود، کافی نیست و نباید این موضوع را به تریبون‌های یک ساعت در سال و آن هم محدود به روز جهانی سالمندی دانست. مسئولان مربوطه گمان می‌کنند با چند دقیقه حرف زدن پای تریبون‌ها و اقداماتی سطحی در زمینه سالمندی، برنامه ریزی کلانی در این زمینه انجام داده‌اند و بار آن را از روی دوش خود پایین گذاشته‌اند.

رتبه ۷۵ ایران در کیفیت سالمندی
پیش از این در گزارشی با عنوان «ایران در رتبه ۷۵ کیفیت سالمندی در جهان؛ چه باید کرد؟» در گروه پژوهش ایرنا به موضوع سالمندی پرداختیم و گفتیم که سیاست‌گذاران در راستای جوان سازی جمعیت، در مورد ازدواج و فرزندآوری تمرکز کرده‌اند، در حالی که حمایت از سالمندان در همه حوزه‌ها منجر به این می‌شود که سالمند سالم، فعال و در واقع جوان داشته باشیم.
در حالی که کشورهای توسعه یافته به دنبال حمایت از جمعیت سالمند خود هستند تا از تجربه نسلی استفاده کرده و بهره وری را افزایش بدهند، در کشور ما این حمایت‌ها اگر وجود داشته باشد، حداقلی است.
در این گزارش گفته شده بود که اگر چه در حال حاضر توسعه یافته‌ترین کشورها، سالخورده‌ترین نمودار جمعیت را دارند، ولی سریع‌ترین سالخوردگی جمعیت در کشورهای کمتر توسعه‌یافته اتفاق می‌افتد.
همچنین سازمان جهانی بهداشت پیش‌بینی کرده که بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۵۰ تعداد افراد سالخورده در کشورهای کمتر توسعه‌یافته در مقایسه با ۷۱ درصد افزایش در کشورهای توسعه یافته، ۲۵۰ درصد افزایش پیدا کند.
نکته قابل توجه دیگر در این زمینه، آهنگ متفاوت رشد جمعیت سالمندی در کشورهای توسعه‌یافته و سایر کشورها است. افزایش جمعیت سالمندی در کشورهای پیشرفته در طول ۱۰۰ تا ۲۰۰ سال اتفاق افتاده است، در حالی که در کشورهایی مانند ایران، این مسیر در طول ۳۰ تا ۴۰ سال رخ می‌دهد.
این موضوع می‌تواند مشکلات زیادی را به ویژه در زمینه تامین مخارج بهداشتی و درمانی سالمندان به همراه داشته باشد. سالمندان در برابر بیماری‌ها بیشتر از بقیه جامعه آسیب‌پذیرند و در واقع زمانی که افراد سالمند می‌شوند، خطر بسیاری از بیماری‌های مزمن در آنها افزایش پیدا می‌کند. این افزایش با بسیاری از تئوری‌های سالمندی مطابقت دارد.

منبع: ایرنا