به گزارش
صدای بانک از
تجارتنیوز، بانک مرکزی در ادامه روند انتشار هفتگی نرخهای بهره بازار پول، در پایان آخرین هفته تیر ماه سال ۱۴۰۲ نیز این گزارش را منتشر کرد؛ گزارشی که بانک مرکزی در آن آمار دو مورد از مهمترین نرخهای بهره این بازار، یعنی نرخ بهره بین بانکی و همچنین نرخ ریپو را اعلام کرده است.
بر اساس گزارش منتشر شده از سوی بانک مرکزی، در هفتهای که گذشت نرخ بهره بازار بین بانکی برای سومین هفته متوالی صعود کرد و وارد کانال 23.5 درصدی شد. این در حالیست که در این سه هفته، بانک مرکزی مداخلهای در این بازار نداشت و از این موضوع میتوان به عنوان یکی از مهمترین دلایل حرکت رو به بالای نرخ بهره بین بانکی یاد کرد.
روند نرخ بهره بین بانکی و تزریق پول بانک مرکزی در این بازار از ابتدای سال ۱۴۰۱
نرخ سود شبانه به 23.5 درصد رسید
گزارش بانک مرکزی حاکی از آن است که نرخ بهره بین بانکی در آخرین هفته تیر ماه با رشد اندک 0.04 واحد درصدی مواجه شده و به حرکت لاکپشتی و رو به بالای خود ادامه داده است. به این ترتیب میانگین موزون نرخ سود بین بانکی در پایان هفته منتهی به 30 تیر ماه 1401 رقم 23.5 درصد را ثبت کرد و پس 6 هفته درجا زدن در کانال 23.4 درصدی، وارد کانالی جدید شد.
چرا نرخ بهره بین بانکی صعودی شد؟
رشد این هفته نرخ بهره بین بانکی در حالی رقم خورد که بانک مرکزی باز هم تصمیم گرفت دخالتی در بازار بین بانکی نکند. به این ترتیب میزان تزریق پول بانک مرکزی در بازار شبانه برای سومین هفته متوالی، صفر شد.
اهمیت این اتفاق در آن است که به زعم بسیاری از کارشناسان اقتصادی، دخالت کردن بانک مرکزی با تزریق پول در این بازار میتواند منجر به افزایش فشارهای تورمی در اقتصاد کشور شود. به همین دلیل، توقف مداخله بانک مرکزی در بازار بین بانکی و تداوم این روند در هفتههای آتی میتواند قدم مثبتی به شمار رود.
با این وجود، باید این نکته را هم در نظر گرفت که نرخ بهره بین بانکی در سه هفتهای که بانک مرکزی در این بازار دخالت نکرده، صعودی بوده است. چراکه بانک مرکزی، تزریق پول در بازار بین بانکی را که اصلیترین ابزار کنترل نرخ بهره این بازار است، کنار گذاشته است.
حال باید دید که ورود نرخ بهره بازار شبانه به کانال 23.5 درصدی، باعث میشود که بانک مرکزی مداخله خود در این بازار را از سر بگیرد یا روند کنونی ادامه خواهد یافت؟
بازار بین بانکی چگونه عمل میکند؟
تامین وجوه نقد مورد نیاز بانکها در کوتاهمدت از طریق بازار بین بانکی یکی از سازوکارهای رایج در جهان برای تامین نقدینگی شبکه بانکی به حساب میآید. این بازار شرایطی را ایجاد میکند که بانکها با استفاده از آن میتوانند کسری وجوه نقد خود را با استقراض از دیگر بانکها جبران کنند.
بانکهایی که در فعالیتهای روزمره خود دچار کسری منابع نقد میشوند، میتوانند در بازار بین بانکی این کسری را با استقراض از بانکهایی که منابع مازاد در اختیار دارند، تامین کنند. در عوض، بانکهای مقروض موظفند که منابع قرض گرفته شده را در تاریخی مشخص که معمولا یک روزه است و با نرخ بهرهای از قبل تعیینشده که همان نرخ بهره بین بانکی است، به بانک وامدهنده بازگردانند.