به گزارش صدای بانک از کارگزاری مفید، در یک تقسیم‌بندی کلی، انواع سرمایه گذاری در بورس در دو دسته سرمایه گذاری مستقیم و غیر مستقیم قرار می‌گیرند.
سرمایه گذاری مستقیم بدین معناست که شخص سرمایه گذار با استفاده از روش‌های مختلف تحلیلی مانند تحلیل تکنیکال، تحلیل بنیادی و تابلوخوانی، سهام مناسب را شناسایی کرده و اقدام به خرید و فروش آن می‌کند. ‌
سرمایه گذاری غیر مستقیم نیز به معنای سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری یا انعقاد قرارداد سبدگردانی اختصاصی است.

از جمله مزیت‌های سرمایه گذاری در صندوق سرمایه گذاری می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
مدیریت حرفه‌ای دارایی‌ها:
به لطف حضور تحلیل‌گران و معامله‌گران حرفه‌ای بازار سرمایه در تیم مدیریت سرمایه گذاری هر یک از صندوق‌های سرمایه گذاری، ریسک و بازده به نحو مطلوبی کنترل شده و مدیریت دارایی به گونه‌ای حرفه‌ای انجام می‌شود.

نقد شوندگی مناسب:
بر خلاف سهام و سایر اوراق بهادار که ممکن است در بازه‌ای از زمان، برای فروش آن‌ها صف‌های سنگینی ایجاد شود و سهامداران نتوانند سرمایه خود را نقد کنند، صندوق های سرمایه گذاری نقدشوندگی بالایی دارند. سرمایه گذاران هر صندوق به راحتی می‌توانند سرمایه خود را از صندوق خارج کرده و به وجه نقد تبدیل کنند.

صرفه جویی در مقیاس:
کلیه هزینه‌های مربوط به گردآوری و تحلیل اطلاعات مورد نیاز و همچنین دریافت سود سهام و اوراق کوپنی تحت مالکیت صندوق بین همه سرمایه گذاران صندوق تقسیم می‌شود. بر همین اساس، سرانه هزینه مربوط به هر سرمایه گذار کاهش پیدا می‌کند.

متنوع سازی:
صندوق ها همواره تعداد زیادی از انواع مختلف اوراق بهادار را تحت مالکیت خود دارند و سبد دارایی‌های آن‌ها بسیار متنوع است. این موضوع باعث می‌شود که ریسک سرمایه گذاری به نحو مطلوبی مدیریت شود.

سهولت سرمایه گذاری:
سرمایه‌گذاری‌ در صندوق ها نیاز به صرف زمان و دانش تخصصی بازار سرمایه ندارد و همه افراد جامعه می‌توانند به راحتی در صندوق ها سرمایه گذاری‌ کنند.

سرمایه گذاری با پول کم:
سرمایه‌ گذاری در صندوق‌ ها را می‌توان گزینه‌ای مناسب برای سرمایه گذاری با پول کم در بازار سرمایه دانست. چرا که سرمایه‌گذاری در بورس با مبالغی در حدود چند ده هزار تومان نیز از طریق این صندوق‌ها امکان‌پذیر است. بر همین اساس، صندوق‌های سرمایه گذاری اولویت اصلی عمده افرادی است که به دنبال سرمایه گذاری با پول کم هستند.

با چه افق زمانی می‌توان در صندوق ‌ها سرمایه گذاری کرد؟ 
نوسان، ذات بازار سرمایه است. هر‌چه بازه زمانی سرمایه گذاری کوتاه‌تری در نظر بگیرید، نوسانات کوتاه‌مدت بازار تاثیر بیشتری بر بازدهی شما خواهد داشت. هر سرمایه گذار می‌تواند بسته به استراتژی معاملاتی خود، به صورت کوتاه مدت، میان‌مدت یا بلند مدت فعالیت کند. در خصوص استفاده از صندوق‌ های سرمایه گذاری توصیه می‌شود دید بلندمدت داشته باشید. بازه‌ای حداقل یکی دو ساله متصور شده تا اگر بازار در کوتاه مدت در شرایط اصلاحی قرار گرفت، ضرر نکنید.

کدام صندوق برای شما مناسب‌تر است؟
صندوق ها بر اساس نوع فعالیت، ترکیب دارایی‌ها و در نتیجه میزان ریسک و بازده به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند. صندوق های سرمایه گذاری در وهله اول به دو دسته «قابل معامله (ETF)» و صدور و ابطالی تقسیم می‌شوند. هر کدام از این دسته‌ها نیز به انواع مختلفی هم‌چون سهامی، مختلط، شاخصی، درآمد ثابت، اهرمی، صندوق تضمین اصل سرمایه و … تقسیم می‌شوند که سرمایه‌گذاران با در نظر گرفتن ریسک سرمایه‌گذاری خود می‌توانند در یک یا انواع آن سرمایه‌گذاری کنند.
برای انتخاب بهترین صندوق سرمایه گذاری لازم است تا با انواع آن‌ها آشنا باشید
در بین انواع صندوق سرمایه گذاری، صندوق‌های با درآمد ثابت، مختلط، سهامی و مبتنی بر سکه طلا، پرمخاطب‌ترین صندوق‌های بورس هستند که در ادامه به طور مختصر به معرفی آن‌ها پرداخته می‌شود.

صندوق های سهامی:
صندوق های سرمایه‌گذاری سهامی در استراتژی سرمایه‌گذاری خود با یکدیگر متفاوت هستند و ممکن است محافظه‌کارانه، میانه‌رو یا تهاجمی باشند. عمده دارایی این صندوق ها در سهام سرمایه گذاری می‌شود. استفاده از این صندوق ها ریسک بالایی دارد. بازدهی آن‌ها نیز بیش از هر چیز دیگری از شرایط کلی بازار سرمایه تاثیر می‌پذیرد. 

صندوق های بخشی:
صندوق سرمایه گذاری بخشی در یک صنعت خاص یا بخشی مشخصی از اقتصاد سرمایه‌گذاری می‌کند. صندوق های بخشی می‌توانند از نوع مشترک یا قابل معامله در بورس (ETF) باشند. از جمله صنایعی که این دسته صندوق‌ها بر روی آن‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند شامل فلزات اساسی، پتروشیمی، تکنولوژی، غذایی، املاک و … است. هدف یک صندوق بخشی کسب بازدهی بالاتر از کل بازار با سرمایه‌گذاری در یک صنعت مشخص است.

صندوق های مختلط:
حدود نیمی از دارایی این صندوق ها در اوراق با درآمد ثابت و نیم دیگر در سهام سرمایه گذاری می‌شود. بنابراین ریسک و بازدهی صندوق های مختلط، بین صندوق های با درآمد ثابت و سهامی قرار می‌گیرد. همچنین این صندوق ها مزایای سهام و اوراق درآمد ثابت را توأمان دارند. بدین معنی که پتانسیل کسب بازده بالاتر به‌وسیله سهام و نوسانات قیمتی کمتر به‌وسیله اوراق درآمد ثابت را فراهم می‌کنند.

صندوق های درآمد ثابت:
صندوق های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت یکی از انواع صندوق های سرمایه گذاری هستند که بازدهی معقول با حداقل ریسک ممکن را نصیب سرمایه‌گذاران خود می‌کنند. مدیران صندوق های سرمایه‌گذاری منابع مالی حاصل از فروش واحدهای این صندوق ها را عمدتاً به خرید اوراق بهادار کم‌ریسک مثل اوراق مشارکت، اوراق اجاره و اوراق خزانه و… اختصاص می‌دهند تا بتوانند سود قابل قبولی برای سرمایه‌گذاران محقق کنند.

صندوق تضمین اصل سرمایه:
صندوق تضمین اصل سرمایه، یکی از جدیدترین انواع صندوق‌های سرمایه‌گذاری در بازار سرمایه است که ضمن ایجاد بازدهی مناسب برای سرمایه‌گذاران، اصل سرمایه آن‌ها را نیز تضمین می‌کند.به طور کلی صندوق‌های تضمین به دو دسته تقسیم می‌شوند، صندوق‌ تضمین‌ با رکن ضامن و صندوق تضمین با مکانیزم اهرمی.
در صندوق‌های تضمین‌ با رکن ضامن، پس از پذیره‌نویسی واحد‌های صدور و ابطالی، صندوق‌ تاسیس شده و فعالیت خود را آغاز می‌کند، چرا که آورده اولیه سرمایه‌گذاران توسط یک شرکت سبدگردان تضمین می‌شود.
اما در نوع دیگر این صندوق‌ها، ابتدا واحدهای ETF پذیره‌نویسی شده و سپس مجوز فعالیت صندوق ETF اخذ می‌گردد. این امر به این دلیل است که تضمین واحد‌های صدور و ابطالی، به پشتوانه سرمایه‌گذاران واحدهای ETF انجام می‌شود. پس از طی شدن این مرحله، مجوز لازم برای واحد‌های صدور و ابطالی صادر شده و فروش آن‌ها آغاز می‌گردد.

صندوق‌های مبتنی بر سکه طلا:
عمده دارایی این صندوق‌ها به سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار مبتنی بر سکه‌طلا که در بازار سرمایه معامله می‌شوند، تخصیص پیدا می‌کند.
بازدهی صندوق های سرمایه گذاری طلا تقریبا مشابه بازدهی سکه طلا بوده و ریسک سرمایه گذاری در آن‌ها بالاست. شما می‌توانید بر اساس سطح ریسک‌پذیری و بازدهی مورد انتظار خود، صندوقی که برای شما مناسب‌تر است را برگزینید.

صندوق‌های شاخصی:
صندوق‌های شاخصی با هدف پیروی از یک شاخص مبنا ایجاد می‌شوند. این صندوق ها در تلاش هستند تا پرتفوی خود را مشابه آن شاخص تشکیل دهند. به همین دلیل می‌توان گفت که نوساناتی شبیه به آن شاخص خواهند داشت. این شاخص می‌تواند شاخص کل بورس یا یکی دیگر از شاخص‌های بازار سرمایه باشد. این صندوق‌ها از ریسک مدیریت بسیار کم برخوردار هستند و هزینه‌های مدیریتی آنان کم است.

صندوق اهرمی:
صندوق‌ اهرمی یک نوع صندوق سرمایه‌گذاری است که از تکنیک‌ اهرم مالی برای به دست آوردن بازدهی مضاعف از یک سرمایه‌گذاری استفاده می‌کند. این صندوق همزمان از دو ساز و کار «صدور و ابطال» و «قابل معامله در بورس (ETF)» برای سرمایه‌گذاری و انتقال مالکیت واحد‌ها استفاده می‌کند.
سازوکار نوع واحدهای این صندوق با سطح ریسک آن‌ها ارتباط دارد. به این صورت که واحدهای صدور و ابطالی را واحدهای بدون ریسک و واحدهای قابل معامله در بورس را واحدهای پرریسک در نظر می‌گیرند. پرتفوی این صندوق‌ها را عمدتا سهام و حق تقدم سهام تشکیل می‌دهد.

صندوق‌های نیکوکاری:
صندوق‌های نیکوکاری یکی از شیوه‌های نیکوکارانه هستند که در آن‌ها ضمن حفظ اصل سرمایه، به سرمایه‌گذاری مولد می‌انجامد و به توسعه بازار سرمایه و بازار کسب و کار در جامعه کمک می‌کند. عواید این صندوق‌ها به صورت هدفمند صرف نیازمندان واقعی جامعه می‌شود.

صندوق‌های بازارگردانی: 
صندوق‌های سرمایه‌گذاری بازارگردانی به‌منظور خرید و فروش اوراق بهادار با در نظر داشتن تعهدات بازارگردانی آن اوراق، مطابق با امیدنامه صندوق به‌وجود آمدند. هدف بازارگردان متعادل نگه‌داشتن سهم است و از به‌وجود آمدن صف‌های خرید و فروش جلوگیری می‌کند تا قیمت سهم را به سمت قیمت ذاتی سهم سوق دهد.

صندوق صندوق‌ها: 
این صندوق‌ها نوعی سرمایه‌گذاری مشاع هستند که به‌جای سرمایه‌گذاری در سهام، در ترکیبی از صندوق‌های سهامی، درآمد ثابت و صندوق‌های ETF سرمایه‌گذاری می‌کنند. به بیان دیگر خرید واحدهای یک صندوق سرمایه‌گذاری در صندوق، همانند سرمایه‌گذاری در چند صندوق در یک زمان است که ضمن پایین آوردن ریسک، امکان کسب بازدهی مناسب را نیز برای سرمایه‌گذار فراهم می‌کند.

صندوق‌های تامین مالی:
صندوق‌های تامین مالی به‌منظور انجام پروژه مورد نظر خود در چارچوب اساسنامه و با رعایت مقررات، یک شرکت سهامی خاص به نام «شرکت پروژه» تأسیس می‌کند که آن شرکت، پس از تکمیل و آغاز مرحله بهره‌برداری تبدیل به یک شرکت سهامی عام شده و در بورس یا بازار خارج از بورس پذیرش و قابل معامله می‌شود.