بیداری به وقت شورایاری!

به گزارش "صدای بانک" ،  ناگفته پیداست ضرورت بازگشت امید به عنوان یکی از سرمایه های اجتماعی از پایه های اصلی ایجاد انگیزه برای مشارکت مردمی درکنار حفظ ارزشهای اخلاقی و انسانی می باشد؛ دوام یک خواسته مدنی بسته به تمایلات و گرایش انان در دوره ای که به سختی با مشکلات عدیده دست و پنجه نرم می کنند نیاز به جریان تازه ای بدور از غوغاسالاری های سیاسی دارد و هرانچه سیاسیون بیشتر بر طبل سیاست بکوبند واز مدنیت دور شوند این واهمه وجود دارد که فاصله از مشارکت بنام دلزده گی عمیق تر گردد.

 چاره این است به مردمی که  تنها سرمایه اشان خیل عظیم فرزندان نخبه تحصیلکرده اما بدون شغل اشان است اعتماد کنیم ؛ باید بدانیم انتخابات شورایاری  این دوره ازمونی برای سیاسیون  است که برای جلب این اعتماد و. بازگشت سرمایه بزرگ اجتماعی می بایست  دست اعتماد مردم را بفشارند.

چنانچه می دانیم ؛ هرجایی که یک فعالیت مدنی شکل رقابت گرفت؛ گروه بندی هایی حرکت های مدنی را حتی با محتوای صنفی و خدماتی به چالشی بنام سیاست الوده کردند؛ تاجاییکه ماهیت و اهداف آن با آنچه رخ داد با فرسایشی جبران ناپذیر از خصلت مردم پویشی و خدماتی فاصله گرفت. 

درباب شورایاری که عنوان طلایی بازوی نظارتی شورای شهرو به عنوان یک سازمان خودگردان کاملا مردمی را به خود اختصاص می داد با وجود ضرورت در ایجاد کم کم به شکل سیاسی از رسالت قانونی خود به دعواهای حتی رسانه ای کشیده شد تاجاییکه محل ازمون وخطای بحث برانگیزی حتی برای برگزاری دراجرا نیز قرار گرفت.

بالاخره با مقاومت شورای شهر مقرر شد انتخابات شورایاری در بحرانی ترین شرایط دیپلماسی و اقتصادی کشور برگزار شود! ناگفته پیداست علیرغم رخوت پنهان که گمانه زنی های ازمایشی خبر از احتمال عدم مشارکت در این انتخابات را می دهد شاهد آن هستیم ؛ تمایل جوانان تحصیلکرده ومشتاق ازیک سو و همچنین احزاب مقابل و منتقد دولت نیز از سویی دیگر دراین مسیر مشتاقانه علاقمند پیوستن به قدرت سیاسی از مسیر شورایاری هستند! و این دور تسلسل که گویی طرازی ندارد که همچنان مدنیت در سیاست تنیده است!

در شعارها سخن از مردم است ؛ رای از مردم است؛ نان برای مردم است! نتیجه و اثربخشی  در هزار توی سیاست گم می شود و هر بار تکرارمی شود. اجازه دهیم این بار رای از مردم برای نخبگانی از درون مردم بدور از سیاست و برای مردم باشد.