فناوری بلاکچین را می‌توان دیتابیسی معرفی کرد که نه توسط یک واحد مرکزی، بلکه از طریق جمعی از کاربران کنترل می‌شود؛ از این رو غیر متمرکز بوده و کنترل آن در دست یک نهاد واسط مرکزی قرار ندارد.
تاریخ انتشاريکشنبه ۱۰ شهريور ۱۳۹۸ - ۱۲:۲۹
کد مطلب : 3413
بلاک چین چیست؟
۰
به گزارش "صدای بانک" ، هر چند این روزها بلاک چین (Blockchain) به عنوان یک فناوری مطرح است اما کمتر کسی می‌داند که این فناوری نوین چیست و چه کارایی دارد؟
فناوری بلاکچین را می‌توان دیتابیسی معرفی کرد که نه توسط یک واحد مرکزی، بلکه از طریق جمعی از کاربران کنترل می‌شود؛ از این رو غیر متمرکز بوده و کنترل آن در دست یک نهاد واسط مرکزی قرار ندارد.
تمامی اطلاعات و داده هایی که در این سامانه وجود دارد رمزگذاری شده و امکان اعمال تغییرات یا حذف آنها وجود ندارد. براساس تئوری بلاکچین، هر داده و پرونده‌ای می‌تواند در بلاک‌های زنجیره ذخیره شود و این فناوری تنها مختص به یک حوزه نیست و پرونده‌های سلامت، اطلاعات مالی، معاملات تجاری، قراردادها و غیره می‌توانند به صورت دائمی و غیرقابل تغییر در سیستم بلاک چین ثبت شوند و به استناد این دلایل بلاک چین را ابزاری نوین، ایمن و شفاف می‌کنند.
برخی این فناوری را به وجود آورنده یک انقلاب که زندگی بشر را تحت الشعاع خود قرار داده می‌دانند و فعالان این حوزه معتقدند این فناوری می‌تواند در هر زمینه‌ای مانند امور بیمه، معاملات تجاری، پرونده‌های سلامتی و بهداشت، سیاست خارجی، مالیات وغیره قابل استفاده باشد.
بلاک چین بر دو نوع عمومی و خصوصی است که تفاوت‌های اندکی با یکدیگر دارند؛ زیرا عملکرد بلاک چین عمومی به گونه ای است که اطلاعات در دسترس هرشخصی در هر نقطه از جهان قرار دارد و نظارت بر آن بی معنی است؛ نظارت بر بلاک‌چین‌های عمومی یک ساختار خودناظری است که از طریق سپیدنامه‌ها
(white paper) مکانیزم‌های نظارتی، اجماع و همه مکانیزم‌های قابل تعریف روی این بلاکچین در آن بخش تعریف می‌شود و اهمیت زیادی دارد که ساختار یا سپیدنامه‌ای که قرار است در ابتدا تولید شود هماهنگ با نظامات اجتماعی و اقتصادی باشد و تافته‌ای جدا بافته نباشد که بعدا از کنترل حاکمیت خارج شود.
در جوامعی که حاکمیت نظارت دارد و از پولشویی جلوگیری می‌شود نهادهای ناظر به تدریج وارد این چرخه می‌شوند و بر سپیدنامه‌ها و ترکیب سهامداران آنها بررسی‌هایی انجام می‌دهند. اما بلاک چین خصوصی سیستمی محدود و بسته بوده که دسترسی و گزارشات فقط در اختیار مجری شبکه قرار دارد.
در کنار فناوری بلاکچین همواره نام رمزارزها هم به گوش می‌رسد در واقع باید گفت که ارزهای دیجیتالی رمزنگاری شده بر پایه فناوری بلاک چین هستند که حقیقتا نقش یک پایگاه داده را برای رمزنگاری، ثبت و ایمن سازی تراکنش‌های دیجیتالی بازی می‌کنند البته از آنجایی که کریپتوکارنسی‌ها به دلیل این که بیشتر در فعالیت های پول شویی مورد استفاده قرار گرفته اند از وجه خوبی برخوردار نیستند.
رمزارز یا cryptocurrency یکی از انواع ارز مجازی است که از فناوری رمزنگاری در طراحی آن استفاده شده و معمولا به صورت غیرمتمرکز اجتماعی از داده‌های دیجیتال تکراری، اشتراک‌گذاری، همگام سازی شده و از لحاظ جغرافیایی نیز در جاهای مختلف گسترده شده‌است. ارزهای رمزنگاری شده می‌توانند مانند سایر ارزهای بدون پشتوانه، قابلیت مبادله، انجام تراکنش، خرید آنلاین و غیره داشته باشند.
معروف ترین ارز رمزنگاری شده بیت کوین است. بیت کوین در سال 2009 به عنوان اولین ارز رمزپایه غیر متمرکز ایجاد شد. از آن زمان تاکنون ارزهای رمزنگاری شده متعددی ایجاد شده‌اند که بسیاری از آنها ارزهای جایگزین بیت کوین نیز نامیده می‌شوند.
البته ناگفته نماند که کاربردهای بسیاری برای بلاک چین در حوزه نظارت وجود دارد و شبکه های توزیع شده می‌توانند از بهبود و ارتقای شفافیت تا ساده سازی فرآیند جمع آوری مالیات، به دولت ها کمک کنند تا با کارایی بیشتر عمل کرده و سطح بالاتری از اعتماد را با شهروندان ایجاد کنند. اگرچه بعضی از کاربردها هم چنان در مرحله فرضیه قرار دارند، اما بسیاری از کشورها در حال آزمایش بلاک چین هستند.
فناوری بلاکچین را می‌توان دیتابیسی معرفی کرد که نه توسط یک واحد مرکزی، بلکه از طریق جمعی از کاربران کنترل می‌شود؛ از این رو غیر متمرکز بوده و کنترل آن در دست یک نهاد واسط مرکزی قرار ندارد.
تمامی اطلاعات و داده هایی که در این سامانه وجود دارد رمزگذاری شده و امکان اعمال تغییرات یا حذف آنها وجود ندارد. براساس تئوری بلاکچین، هر داده و پرونده‌ای می‌تواند در بلاک‌های زنجیره ذخیره شود و این فناوری تنها مختص به یک حوزه نیست و پرونده‌های سلامت، اطلاعات مالی، معاملات تجاری، قراردادها و غیره می‌توانند به صورت دائمی و غیرقابل تغییر در سیستم بلاک چین ثبت شوند و به استناد این دلایل بلاک چین را ابزاری نوین، ایمن و شفاف می‌کنند.
برخی این فناوری را به وجود آورنده یک انقلاب که زندگی بشر را تحت الشعاع خود قرار داده می‌دانند و فعالان این حوزه معتقدند این فناوری می‌تواند در هر زمینه‌ای مانند امور بیمه، معاملات تجاری، پرونده‌های سلامتی و بهداشت، سیاست خارجی، مالیات وغیره قابل استفاده باشد.
بلاک چین بر دو نوع عمومی و خصوصی است که تفاوت‌های اندکی با یکدیگر دارند؛ زیرا عملکرد بلاک چین عمومی به گونه ای است که اطلاعات در دسترس هرشخصی در هر نقطه از جهان قرار دارد و نظارت بر آن بی معنی است؛ نظارت بر بلاک‌چین‌های عمومی یک ساختار خودناظری است که از طریق سپیدنامه‌ها
(white paper) مکانیزم‌های نظارتی، اجماع و همه مکانیزم‌های قابل تعریف روی این بلاکچین در آن بخش تعریف می‌شود و اهمیت زیادی دارد که ساختار یا سپیدنامه‌ای که قرار است در ابتدا تولید شود هماهنگ با نظامات اجتماعی و اقتصادی باشد و تافته‌ای جدا بافته نباشد که بعدا از کنترل حاکمیت خارج شود.
در جوامعی که حاکمیت نظارت دارد و از پولشویی جلوگیری می‌شود نهادهای ناظر به تدریج وارد این چرخه می‌شوند و بر سپیدنامه‌ها و ترکیب سهامداران آنها بررسی‌هایی انجام می‌دهند. اما بلاک چین خصوصی سیستمی محدود و بسته بوده که دسترسی و گزارشات فقط در اختیار مجری شبکه قرار دارد.
در کنار فناوری بلاکچین همواره نام رمزارزها هم به گوش می‌رسد در واقع باید گفت که ارزهای دیجیتالی رمزنگاری شده بر پایه فناوری بلاک چین هستند که حقیقتا نقش یک پایگاه داده را برای رمزنگاری، ثبت و ایمن سازی تراکنش‌های دیجیتالی بازی می‌کنند البته از آنجایی که کریپتوکارنسی‌ها به دلیل این که بیشتر در فعالیت های پول شویی مورد استفاده قرار گرفته اند از وجه خوبی برخوردار نیستند.
رمزارز یا cryptocurrency یکی از انواع ارز مجازی است که از فناوری رمزنگاری در طراحی آن استفاده شده و معمولا به صورت غیرمتمرکز اجتماعی از داده‌های دیجیتال تکراری، اشتراک‌گذاری، همگام سازی شده و از لحاظ جغرافیایی نیز در جاهای مختلف گسترده شده‌است. ارزهای رمزنگاری شده می‌توانند مانند سایر ارزهای بدون پشتوانه، قابلیت مبادله، انجام تراکنش، خرید آنلاین و غیره داشته باشند.
معروف ترین ارز رمزنگاری شده بیت کوین است. بیت کوین در سال 2009 به عنوان اولین ارز رمزپایه غیر متمرکز ایجاد شد. از آن زمان تاکنون ارزهای رمزنگاری شده متعددی ایجاد شده‌اند که بسیاری از آنها ارزهای جایگزین بیت کوین نیز نامیده می‌شوند.
البته ناگفته نماند که کاربردهای بسیاری برای بلاک چین در حوزه نظارت وجود دارد و شبکه های توزیع شده می‌توانند از بهبود و ارتقای شفافیت تا ساده سازی فرآیند جمع آوری مالیات، به دولت ها کمک کنند تا با کارایی بیشتر عمل کرده و سطح بالاتری از اعتماد را با شهروندان ایجاد کنند. اگرچه بعضی از کاربردها هم چنان در مرحله فرضیه قرار دارند، اما بسیاری از کشورها در حال آزمایش بلاک چین هستند.
۲
آخرین عناوین
