به گزارش "صدای بانک" ، غول آلودگی همچنان پیکره شهرهای صنعتی و پرجمعت دنیا را می ­لرزاند و تردیدی نیست که این هیولای دست ­پرورده، به جان خالق خود افتاده و به ­گونه ­ای افسار گسیخته، مرزهای سلامت و امنیت آینده را زیر پای خود لگدمال می ­کند که صدای نابسامانیهای بر جای ­مانده آن، تا مجامع بین ­المللی هم گوش­ خراشی کرده است، به ­گونه ­ای که انسان با زبان و افکار و باورهای متفاوت، همگی در لزوم کنترل و درمان این درد مزمن، به اجماعع رسیده ­اند و چه بسا که صرفاً تبادل اطلاعات در جلسات با شکوه و سیاست­ زده،  این هیولای عصیانگر و در حال ­رشد را به هراس نمی ­اندازد، که عزمی جهادمحور را طلب می ­نماید. در این کارزار پرخطر و در شرایطی که لایه محافظ ازن هم، در فریاد این  تغییرات ناگوار  قرار دارد، در میان ­مدت، جایی ایمن برای زندگی در روی کره زمین، یافت نخواهدشد.
پر واضح است که هر کشوری، سعی دارد تا علاوه بر همنوازی با گامهای خوش آهنگ بین ­الملل، در راستای منافع ملی خود نیز، گامهای سریع­ تری را برداشته تا به افق­ های قابل­ دسترس خود برسد و ضریب سلامت جامعه خود را بالا نگهدارد.
کشور عزیزمان، ایران، علاوه بر تاثیر مخاطرات بین ­المللی حادث ­شده در چرخه گازهای آلاینده، با عناصر کوچکتر این نابسامانی زیست­ محیطی نیز دست به ­گریبان می ­باشد.
شاید میانگین خلوص هوای قابل استنشاق ایران، با کشور سوئیس قابل­ مقایسه نباشد اما  هنوز هم نسبت به بعضی کشورهای توسعه ­یافته و یا درحال ­توسعه، از برتری نسبتی شاخص پاکیزگی هوا برخوردار می ­باشیم که اگر تدابیر لازم در حفظ و اصلاح این شاخص اتخاذ نگردد، قطعاً جایگاهی برتر از مکان ­های بسیار آلوده در دنیا، پیش­ روی ­مان نخواهدبود.
خودروهای کم کیفیتی که در بدو مصرف هم نسبت به رقبای تولید شده  10 سال قبل خود، قابل رقابت نیستند، سوخ­هایی که هنوز هم راندمان خلوص خود را بهینه نمی ­بینند، روغنهای موتوری که از کیفیت مناسب مواد اولیه و برتر دنیا و استانداردهای بین­ المللی و زیست­ محیطی یورو 6 فرسنگها فاصله دارند و آنگونه که شایسته شاخص مناسب هوای پاکیزه باشد، توان کنترل ذرات معلق و آلاینده ناشی از سوخت در خود را ندارند و بعضاً خود نیز عامل آلاینده مضاعف خواهند بود و ....
همه و همه در نخستین گام  هدفمند، بسیار ساده و با راهکارهای قابل ­دسترس دیده می ­شوند و حال آنکه؛ عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها.
روزنامه دنیای خودرو در گزارشی در 15 تیرماه، از یک نانو­تکنولوژی فرانسوی به­نام  ) A9  www.technologie-a9.com  ) خبر داد که طی تحقیق به­عمل آمده، بیش از 15 سال است که  دیگر کشورها از این نوع تکنولوژی ­ها بهره برده­ اند. تکنیک جدید و پر هیاهوی A9 که نقش روانکار جامع موتور خودرو را بدون حضور روغن موتور، به نحو بهینه ایفا می ­نماید، مصرف سوخت را تا 23 درصد و آلاینده­ های اگزوز را در بعضی موارد تا 70 درصد کاهش می ­دهد. آمار و ارقامی معجزه­ گر که توسط کمپانی ­های بزرگ و برندهای معتبر تایید شده ­اند و به ­راحتی توسط مراجع ذیصلاح قابل رهگیری و راستی ­آزمایی است.
به گزارش مراجع رسمی مختلف، عمده آلودگیهای کلانشهرها، ناشی از آلاینده­ های خروجی اگزوز خودروها می ­باشند و البته شاید با ژرف ­نگری بتوان عوامل موثر و متعددی را در این سرای کابوس زده  جستجو کرد.
 اخبار تلخ روزنامه­ ها و آمار تکان­ دهنده بیمارستانها و سازمانهای بیمه، به ­قدری تکراری شده ­اند که به همان مقدار، بی ­تفاوتی عموم مردم را به ­دنبال داشته ­است و دلیل این مرثیه، چیزی جز عاجز و ناتوان دیدن خودمان در رفع مشکل نیست.
آیا واقعاً در مهار آلاینده­ ها، ناتوان و ناگزیز هستیم؟
تکنولوژی ­های مختلفی در دنیا به ­صدا آمده ­اند که در بهینه ­سازی مصرف سوخت و کنترل گازهای سمی اگزوزها، نقش ­آفرینی کرده ­اند و حال آنکه به موازات آن، در کشورهای با آلایندگی بیشتر، فرهنگ تولیدات ارزان و خریداران ارزان بخر، به ­هر حالتی، جزو لاینفک اقتصاد کم­ رمق آنان بوده است. البته  ایران، از پتانسیل غنی مالی و فرهنگی برخوردار بوده و می ­تواند خود پرچمدار صنایع مدرن و پاک منطقه و حتی دنیا باشد.
 
بی ­تردید در نیم­ نگاه سطحی­، مخالفت و مقاومت صنایع و بازرگانان نافع از شرایط حال حاضر، طبیعی به ­نظر می ­رسد و اساساً حذف روغن ­موتور و جایگزینی آن با 300 میلی لیترنانو تکنولوژی، امری غیر قابل ­دسترس در جهان نفت و اقتصاد قلمداد می ­گردد، ولی استفاده از ذرات هوشمند در فرمولاسیون ­های امروزی، کاری تجربه شده ­است که دور از تصور و انتظار نیست.
آیا راه میانبر معجزه ­گری، برای بهبود شاخص پاگیزگی هوای کلانشهرها وجود دارد؟ آیا امکان واردات و استفاده از این نوع تکنولوژی ­ها در کشور ما وجود دارد؟ درصورت مثبت ­بودن جواب، آیا شانسی برای معرفی در بازاری عادلانه و منصفانه دیده می ­شود؟ آیا انگیزه ­ای برای انتخاب بهینه خرید خودرو در راستای حفظ شرایط ایده­ال زیست ­محیطی فرزندانمان وجود دارد؟ آیا نهادها و سازمان­های مرجع و صاحب­ رای در این موارد، تسهیلات و تمهیداتی برای راستی­آزمایی و تایید فنی و در نهایت الزام در مصرف این نوع تکنولوژی ­ها فراهم می آورند؟ و صدها سوال ناگفته دیگر که اگر به جواب نرسند، هرگز از تسلسل این چرخه باطل رهایی نیافته و  نتیجه ­ای به دست نمی ­آید.
به عنوان مثال هم ­اکنون در تهران و کلانشهرهای کشور، با تعطیلی مکرر مدارس و دانشگاهها، زیانهای هنگفتی را تجربه می­ کنیم که وقتی خسارات بیمه ­ای و بیمارستانی ناشی از هجوم بیماران تنفنسی این بحران را به آن، اضافه ­کنیم قطعاً هزینه ­های پیشگیری، بسیار ارزانتر از درمان محاسبه خواهدشد.
بیاییم به ­عنوان یک هم ­درد، تصمیم بگیریم تا نسبت به استفاده از تجربه ­های مفید دیگر کشورهای پاک و مرفه، با  بومی ­سازی آنها در داخل کشور، گامی موثر در بهبود شاخص سلامتی خود برداریم و البته مشوق کارهای مثبت انجام­ گرفته باشیم.
قطعاً این مهم جایی از دیگر فرآیندهای جاری موفق ما را، اشغال نخواهدکرد و چه بسا با هم­افزایی آنها بتوان پله­ های اهداف میان ­مدت زیست ­محیطی ­مان را نیز سریع ­تر بپیماییم.

منبع: نفت ما