به گزارش "
صدای بانک" ، جهان در حال رفتن به یک بحران بیسابقه گرسنگی در میان صدها میلیون نفر است.
بررسیها حاکی از آن است که تبعات شیوع ویروس کرونا باعث خواهد شد امسال
تعداد افرادی که در جهان به غذای کافی دسترسی ندارند و به عبارت دیگر گرسنه هستند، 132 میلیون نفر افزایش یابد و این سه برابر بیشترین افزایش سالانه تعداد گرسنگان طی یک صد سال گذشته در جهان است.
شیوع ویروس کرونا چرخه تامین غذا در جهان را مختل کرده، قدرت خرید مردم را کاهش داده و به اقتصادهای جهان آسیب زده است.
برخی پیشبینیها حاکی از آن است که در پایان سال جاری تعداد افرادی که در جهان به خاطر گرسنگی جان خود را از دست داده یا خواهند داد بسیار بیشتر از قربانیان کرونا خواهد بود.
نکتهای که شرایط کنونی را بسیار تعجب برانگیز میکند این است که شاهد وجود مازاد عرضه بیسابقه مواد غذایی در بازار جهانی هستیم و این مسئله برای هر نقطه از جهان و حتی آمریکا صادق است.
برای سال 2020 کشورهایی درگیر کمبود غذا میشوند که تا پیش از این سطحی از ثبات در تامین مواد غذایی خود را تجربه کرده و انتظار نمیرفت درگیر ناامنی غذایی شوند.
به عنوان مثال کار به جایی رسیده که در شهر کوئینز ایالت آمریکا مردم برای دریافت بسته کمکهای غذایی که ممکن است تنها یک هفته نیازهای غذایی آنها را تامین کند مجبور هستند 8 ساعت در صف منتظر بمانند و این در حالی است که کشاورزان در ایالت کالیفرنیا در حال شخم زدن زمینهای خود بدون برداشت محصولات هستند و در ایالت واشنگتن هم میوهها هم روی درختان در حال خراب شدن است.
در اوگاندا شاهد تلمبار شدن بارهای موز و گوجه در بازارها هستیم و حتی قیمتهای بسیار پایین هم باعث نشده که افرادی که بیکار شدند بتوانند آنها را خریداری کنند.
محمولههای برنج و گوشت هم در نزدیکی بنادر فیلیپین، چین و نیجریه شناور مانده و هنوز خبری از تخلیه آنها به گوش نمیرسد.
در آمریکای جنوبی اما کشورهایی نظیر ونزوئلا در حال رفتن به سمت قحطی هستند. ماریا چیلتون، مدیر مرکز جوامع بدون گرسنگی دانشگاه برکسل، میگوید ما برای نسلها شاهد تبعات بحران کنونی خواهیم بود.به عنوان مثال
در سال 2120 همچنان مردم درباره بحران امسال صحبت خواهند کرد.
شیوع ویروس کرونا کشورهایی از جهان را در نوردیده که تا پیش از این هم شاهد عمیقترین میزان نابرابری در میان مردم خود بودهاند.
بحران کرونا باعث تبعات جدی در نابرابری میان مردم جهان شده است و در واقع به یک عامل اثرگذار در تعیین اینکه چه کسی میتواند غذا بخورد و چه کسی نمیتواند تبدیل شده است.
این بحران شکافهای اجتماعی در سطح جهان را گسترش داده چرا که افراد ثروتمند هنوز هم فرصت بالا بردن ثروت خود و لذت بردن از شرایط موجود را دارند در مقابل اما میلیونها نفری که شغل خود را از دست دادهاند علیرغم اجرای هزاران میلیارد دلار بستههای اقتصادی از سوی دولتهای جهان که باعث شده بورسها و بازارهای مالی رشد بیسابقهای را تجربه کند، پول کافی برای تامین مواد غذایی خانواده خود ندارند.